ΙΑΤΡΙΚΑ ΛΑΘΗ ΛΟΓΩ ΑΜΕΛΙΑΣ Ή ΣΦΑΛΜΑΤΟΣ

Καθημερινά παρατηρούμε την αύξηση υποθέσεων ΙΑΤΡΙΚΩΝ λαθών, λόγω αμέλειας η σφάλματος των ιατρών και του παραϊατρικού / νοσηλευτικού προσωπικού.

 

Πρόκειται για περιπτώσεις παράλειψης τέλεσης κάποιας Ιατρικής πράξης ή τέλεσης λανθασμένης Ιατρικής πράξης, οπότε ως λανθασμένη χαρακτηρίζεται εκείνη, που προέρχεται από συμπεριφορά του Ιατρού, και αξιολογείται ως υπολειπόμενη της επιβαλλόμενης στο επάγγελμα του.

 

Στη συγκεκριμένη περίπτωση Αμέλειας, και εξ αιτίας της οποίας επήλθε ζημιογόνο αποτέλεσμα, όπως για παράδειγμα μια ανεπιτυχής διάγνωση, η μια άστοχη χορήγηση φαρμάκου που προκάλεσε επιδείνωση της υγείας του ασθενούς, καθώς και άλλες αμελείς ενέργειες, ιδιαίτερα δε, σε περιπτώσεις χειρουργικών επεμβάσεων, οι οποίες επέφεραν είτε επιδείνωση υγείας η και τον θάνατο ασθενούς.

 

Ως ιατρικό σφάλμα, το οποίο μας προκαλεί αιτιωδώς ζημιά σε ένα πρόσωπο, προβάλλοντας την υγεία του, νοείται γενικότερα, μια εσφαλμένη Ιατρική πράξη, η οποία συνίσταται είτε απλά σε μη επίτευξη της θεραπείας, είτε ακόμη και στην χειροτέρευση της υγείας του ασθενούς, η οποία, σε ακραίες περιπτώσεις, μπορεί να επιφέρει και τον θάνατο.

Τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα παρατηρείται σημαντική αύξηση υποθέσεων ιατρικών λαθών, τα οποία οφείλονται σε κάποιες περιπτώσεις στις παραλείψεις των νοσοκομείων να περιθάλπουν κατά τον τρόπο που επιβάλλεται στους ασθενείς.

 

Σε περιπτώσεις ιατρικών λαθών τα δικαστήρια καλούνται να «εκτιμήσουν» την αφηρημένη και τεράστια αξία της σωματικής ακεραιότητας και της ανθρώπινης ζωής, έργο εξαιρετικά δυσχερές, επιδικάζοντας σε αρκετές περιπτώσεις σχετικά υψηλές αποζημιώσεις, ιδίως όταν υπάρχει απώλεια ανθρώπινης ζωής.

 

Από αρχαιοτάτων χρόνων, η άσκηση της ιατρικής προσέδιδε την αίγλη μιάς θεϊκής δύναμης

Ο ιατρός εθεωρείτο ότι είχε απόλυτη εξουσία επί της ανθρώπινης ζωής και έτσι η ιατρική μεταχειριζόταν τον άνθρωπο ως εκείνο το αδύναμο και το άρρωστο όν που έχει ανάγκη βοήθειας, παραγνωρίζοντας συχνά ότι είναι και φορέας δικαιωμάτων.

 

Με την πάροδο των χρόνων και τη ραγδαία τεχνολογική εξέλιξη η κατάσταση άλλαξε.

Η υπερεξειδίκευση και οι εξελίξεις γενικότερα στην ιατρική επιστήμη και πράξη αλλά και η διαφορετική πλέον αντίληψη του ιατρικού λειτουργήματος, οδήγησαν βαθμιαία σε μια συστηματική αναζήτηση της (ποινικής) ευθύνης του ιατρού.

 

ΤΑ ΙΑΤΡΙΚΑ ΛΑΘΗ ΣΕ ΑΡΙΘΜΟΥΣ.

Τουλάχιστον 250.000 θάνατοι παγκοσμίως τον χρόνο οφείλονται σε κάποιου είδους Ιατρικά σφάλματα.

Στατιστικά το 10% των συνολικών θανάτων ετησίως οφείλονται σε αυτά.

 

Στα θανατηφόρα λάθη των Ιατρών περιλαμβάνονται περιπτώσεις που αφορούν σε:

  • Λανθασμένη διάγνωση της ασθένειας,

  • Στη χορήγηση φαρμάκων στα οποία ήταν αλλεργικοί οι ασθενείς.

  • Σε μη ενδεδειγμένη θεραπευτική αγωγή.

  • Σε θανάτους από λοιμώξεις, που θα μπορούσαν να είχαν αποφευχθεί, εάν τα νοσηλευτικά ιδρύματα ακολουθούσαν ορθά τους κανόνες νοσηλείας των ασθενών.

  • Σε σφάλματα κατά τις χειρουργικές επεμβάσεις , καθώς και σε λάθος χειρισμούς ιατρικών μηχανημάτων.

  • Καθώς και σε πλήθος άλλων σοβαρών περιπτώσεων.

 

 

Επιπλέον στατιστικά στοιχεία.

 

  • 13% των Ελλήνων έχει υποστεί Ιατρικό σφάλμα σε Νοσοκομείο.

  • 1 στους 10 Έλληνες έχουν λάβει λανθασμένη φαρμακευτική αγωγή.

 

Κατά μέσο όρο στην Ελλάδα γίνονται 6.000 ιατρικά λάθη από Αμέλεια η από Λανθασμένη Διάγνωση ετησίως.

 

  • Καταδικαστικές αποφάσεις για το 82% των ιατρών.

  • Μέση αποζημίωση για Ιατρικά λάθη: 350.000 euro.